هر انسانی دارای کیان  و ارزش نفسانی است و با این ارزش و کرامت است که در میان دیگران زندگی  و تلا ش می کندو در روابط اجتماعی خود از دیگران توقع دارد که منزلت و کیان او را حفظ کرده ،به او احترام بگذارند.پیشوایان ما نیز  پیش از همگان به این موضوع توجه داشته اند و برای شخصیت و کرامت انسانی ارزش قائل بوده اند.

در این پست سرگذشتی آورده ام که حاکی از رفتار محترمانه ی امام رضا(ع) با اقلیت های دینی بوده است.

 

یاسر ،خادم امام هشتم(ع)،می گوید:

نامه ای از نیشابور به مأمون رسید به این مضمون که مردی زرتشتی هنگام مرگ وصیت کرده است  که مال

ا و را میان  نیاز مندان تقسیم کنند.قاضی نیشابور اموال اورا میان نیازمندان قسمت کرده است.مأمون که در

این باره نظر امام رضا(ع) را جویا شد،آن حضرت فرمود :«زرتشتیان  هرگز برای مسلمانان  وصیت نمی

کنند . نامه ای به قاضی نیشابور بنویس  و دستور بده تا به مقدار مال او از بیت المال بردارد و آن را میان

نیازمندان زرتشتی قسمت کند.»

 

 

ریّان بن شبیب نیز می گوید:

از امام رضا(ع) پرسیدم :خواهرم برای گروهی از مسیحیان وصیت کرده است که مالی را به آنان  دهم و

من میخواهم آن مبلغ را به مسیحیان ندهم،بلکه به مسلمانان ببخشم . آیا مجازم؟

آن حضرت فرمود:«وصیت

را همانطور که خواسته شده اجرا کن.  خداوند متعال گفته است:

-هر کس آن وصیت را بعد از شنیدنش

تغییر دهد گناهانش بر گردن کسانی است که آن را تغییر می دهند.»